Bilard

1. Stół bilardowy znajdujący się w pomieszczeniu kręgielni udostępniany jest po wcześniejszej rezerwacji i dokonaniu opłaty zgodnie z cennikiem.
2. Pierwszeństwo do zajęcia stołu mają osoby, które uprzednio dokonały rezerwacji.
3. Za udostępniony sprzęt i stół odpowiada osoba, która dokonywała rezerwacji lub wykupiła możliwość gry.
4. Po zakończonej grze, obowiązkiem Klienta jest oddanie wypożyczonego sprzętu (kije, bile, trójkąt, kreda) obsłudze oraz pozostawienie stołu stanie w jakim został udostępniony.
5. Każda osoba przebywająca w sali bilardowej, która spowoduje zniszczenia, zobowiązana jest do pokrycia kosztów ich naprawy:
w każdym przypadku do ich pełnej wysokości,
a) 800 PLN – uszkodzenie sukna powodujące konieczność jego wymiany (np. oblanie ciemnym napojem lub celowe uszkodzenie),
b) 150 PLN – uszkodzenie bili,
c) 100 PLN – zabrudzenie sukna powodujące konieczność jego czyszczenia (np. wylanie nawet niewielkiej ilości napoju na sukno itp.),
d) 50 PLN – celowe uszkodzenie kija.
W szczególnych przypadkach o wysokości odszkodowania decyduje kierownictwo kręgielni.
6. W pomieszczeniu obowiązuje zakaz podchodzenia do stołu bilardowego z rzeczami mogącymi spowodować jego uszkodzenie lub zabrudzenie (m.in. jedzeniem i piciem).
7. Obsługa kręgielni ma prawo do:
a) egzekwowania postanowień niniejszego regulaminu,
b) odmowy udostępnienia stołu do gry osobom nietrzeźwym lub zachowującym się nieodpowiednio,
c) przerwania gry osobom nie przestrzegającym niniejszego regulaminu i zażądania od nich natychmiastowego rozliczenia się z udostępnionego sprzętu.
8. Obsługa kręgielni ma obowiązek sprawdzenia stanu sprzętu i stołu przed oddaniem zastawu, w związku z czym, wszelkie zastrzeżenia dotyczące udostępnionego sprzętu i stołu należy zgłaszać przed rozpoczęciem gry.
9. Każda osoba przebywająca w sali bilardowej zgadza się jednocześnie z warunkami niniejszego regulaminu.
10. Zabrania się zawierania zakładów o stawki pieniężne i gry czysto hazardowej.
11. Obowiązuje bezwzględny zakaz stawiania jakichkolwiek przedmiotów na stole bilardowym.
12. Zastrzega się możliwość zmiany regulaminu bez uprzedzenia. Zaleca się okresowe czytanie regulaminy celem aktualizacji znajomości nowych reguł.

W Kręgielni Stacja Kłaj dysponujemy stołem bilardowym 8 ft (8 stóp angielskich). Rozmiar pola gry wynosi 112×224 cm. Sukno jest w kolorze zielonym.

Zasady gry w bilard:
1/ Pozycja: nogi lekko rozstawione, obligatoryjnie jedna noga musi się znajdować na podłodze – przeważnie noga przednia (lewa) jest ugięta, a tylna (prawa) wyprostowana. Analogicznie lewe ramię jest wyprostowane, a dłoń podtrzymuje kij. Prawe ramię służy do wykonania strzału. Głowa nisko – kij pod brodą. W momencie uderzenia kąt między tylnym ramieniem, a przedramieniem nie powinien być większy nić 90°. 
2/ Kapkę kija kredujemy jedynie kredą dopasowaną do ocienia sukna
3/ Można używać maksymalnie dwóch wsporników, rękawiczek oraz talku.

Słownik bilardzisty (podstawowe pojęcia):
Bila biała – to bila rozgrywająca, pozostałe to bile rozgrywane
Bile pełne – to bile o numerach 1-8
Bile z paskiem – tzw. „połówki” to bile o numerach 9-15
Diamenty – punkty na obrzeżach stołu (ciemne wypukłe „dropsy”) służące do oceny odległości i pomiaru kątów
Jump (skok bil) – bilardowa sztuczka, w wyniku której biała bila podskakuje – to prawidłowe zagranie jeśli mamy ograniczony dostęp do bili rozgrywanej
Kapka/tip – czubek kija
Kreda – nieodzowna do wytworzenia tarcia na kapce kija – odpowiednie nakredowanie zmniejsza poślizg podczas uderzenia w bile
Linia bazy – wyznacza pole bazy na wysokości drugiego diamentu
Łuzy (czyli kieszenie) – pionowe otwory w stole, do których wbija się bile
Pole bazy to punkt znajdujący się na wysokości drugiego i środkowego diamentu (dla białej bili)
Punkt główny to punkt położony na wysokości drugiego diamentu (dla wierzchołka trójkąta)
Rozbicie – pierwsze uderzenie otwierające grę.
Snooker – to angielska odmiana bilardu, rozgrywana na stołach dwunastostopowych 15 bilami czerwonymi (1 bila = 1 punkt) i 6 kolorowymi (bile mają wartość 2-7 punktów). Maksymalna ilość punktów do zdobycia wynosi 147.
Stop (stoper) – zagranie techniczne białą bilą, w efekcie którego biała bila uderzona tuż poniżej jej środka zatrzymuje się w miejscu bili rozgrywanej
Stół otwarty – to sytuacja początkowa gry, gdy gracze nie mają przypisanych bil (dot. gry w ósemkę).
Trójkąt – przedmiot służący do układania bil przed rozbiciem
Uderzenie prawidłowe białej bili – to uderzenie jedynie kapką (czubkiem kija)
Wędka (poroże, podpórka, pomocnik, grabki, poroże) – kij zakończony pająkiem lub krzyżakiem. Stosowany jako podtrzymanie szczytówki kija – ułatwia prawidłowe uderzenie bili.

Najpopularniejszą z gier bilardowych jest gra w ósemkę. Według standardów WPA (World Pool-Billiard Association) w grze w ósemkę obowiązują następujące zasady:
1/ bile ustawiamy w trójkącie, którego wierzchołek powinien się znaleźć w punkcie głównym stołu (punkt główny to punkt położony na wysokości drugiego diamentu)
2/ pozycje bil w trójkącie:
a/ podstawa trójkąta: polówka/cała/połówka/cała/połówka
b/ wyżej: połówka/cała/połówka/cała
c/ wyżej: połówka/ósemka/połówka
d/ bile wierzchołka: wszystkie całe
3/ rozgrywka wstępna/losowanie à la bande (wyłania zawodnika, który wykona rozbicie otwierające), czyli umieszczamy 2 bile pełne na polu bazy. Gracze stają po przeciwnych stronach stołu i jednocześnie uderzają swoje bile w stronę górnej bandy.
● RW wygrywa zawodnik, którego bila zatrzyma się najbliżej dolnej bandy. Zwycięzca może zdecydować, który z graczy wykona rozbicie otwierające.
● RW przegrywa zawodnik jeśli jego bila:
– zatrzyma się na części stołu przeciwnika lub opuści stół,
– uderzy w boczną bandę
– nie odbije się od górnej bandy
– zawodnik wbije ją do łuzy,
– kilkukrotnie uderzy w górną bandę.
● RW można powtórzyć jeśli obydwaj gracze popełnią powyższe błędy.
4/ otwarcie stołu następuje po zagraniu białą bilą z pola bazy (pole bazy znajduje się na wysokości drugiego diamentu) – jeśli po pierwszym uderzeniu żadna bila rozgrywana nie wpadnie do łuzy, wówczas przeciwnik wykonuje uderzenie i po wprowadzeniu połówki lub bili całej do łuzy wiadomo komu przypadają bile danej grupy. Po prawidłowym otwarciu stołu przeciwnik gra dalej, aż do pierwszego faulu. Faul oznacza przekazanie stołu drugiemu graczowi.
5/ Jeśli gracz wbije wszystkie uprzednio wyznaczone dla siebie bile, jako ostatnią wbija ósemkę i tym samym kończy partię.

Faule po których następuje kolejka przeciwnika:
– gdy uderzysz białą bilę inną częścią kija niż kapka (czubek kija)
– jeśli mimo prawidłowego uderzenia bilą rozgrywającą nie umieścisz bili rozgrywanej w łuzie
– jeśli wraz bilą rozgrywaną wpadnie do łuzy bila biała – wówczas przeciwnik wyciąga białą bilę z łuzy i umieszcza ją w polu bazy (po czym wykonuje uderzenie)
– gdy podczas oddawania strzału co najmniej jedna noga nie ma pełnego kontaktu z podłożem
– jeśli przeciwnik podczas strzału (w tym przygotowania do strzału) dotknie ubraniem, podpórką, kredą lub ciałem jakiejkolwiek bili
– po faulu wszystkie bile oprócz białej zostają na swoich miejscach – białą przeciwnik umieszcza w polu bazy i kontynuuje grę
– gdy gracz podczas uderzenia popycha białą bilę zamiast dynamicznie uderzyć
– po faulu przeciwnik może poprawić pozycję białej bili tzw. „biała z ręki”

● Bilard pochodzi z trzynastowiecznej Francji. Wówczas w ogrodach i parkach arystokracja używając zakrzywionego kija wbijała kule między słupki. Warunki atmosferyczne wymusiły na uczestnikach zabawy przeniesienie jej pod dach i do pałaców. Bilard w swej pierwotnej formie powodował wiele zniszczeń w zamkowych pomieszczeniach, więc w roku 1469 król Ludwik XI nakazał swemu nadwornemu stolarzowi Henry’emu de Vigne zaprojektowanie stołu otoczonego bandami. Stół obito tkaniną, a gra stała się mniej hałaśliwa i komfortowa. Ponadto stół wymusił zmianę kształtu kija i tym samym piętnastowieczny bilard przybrał formę podobną do nam współczesnej.
● Początkowo gra w bilard była kosztowną rozrywką, na którą mogły sobie pozwolić jedynie elity. Wielki drewniany stół, drogie bile z kości słoniowej, konieczność budowy dodatkowych pomieszczeń przeznaczonych tylko do rozgrywek w bilard. Dopiero w 1475 r. we Francji otwarto pierwszą publiczną salę bilardową. Z kolei w Polsce zaczęto grać w bilard dopiero w latach 20 XVII wieku (Pałac Kazimierzowski w Warszawie)
● W 1823 roku Mingaud, jeden z żołnierzy Napoleona, wpadł na pomysł przytwierdzenia do kija skórzanej końcówki (kapka), co znacznie poprawiło precyzję uderzenia. Nieustannie pracowano także nad bilami. Pierwsze bile były wykonane z sęków. Bile drugiej generacji wykonywano z kości słoniowej, ale okazało się, że są zbyt wrażliwe na wilgoć i zmiany temperatury (traciły kolor oraz kształt). Bile wykonywano też z mieszanki glinkowej, celuloidu i metalu. Obecnie do produkcji bil używa się tworzyw sztucznych oraz zwiększającej wytrzymałość żywicy fenolowej.
● Gra w bilard szybko zyskała swoich zwolenników na całym świecie. Dzięki migracjom powstało wiele rodzajów bilardu, a najważniejsze z nich to:
– bilard francuski (stół nie ma kieszeni)
– bilard angielski (snooker)
– bilard amerykański (pool-billard: gra w ósemkę oraz inne)